Back to menu


Algemene informatie:

Het ras: de Cavalier King Charles Spaniel, heeft net als alle andere rassen, een paar rasgebonden problemen wat betreft de gezondheid.
Het is daarom heel belangrijk dat een fokker zijn fokdieren test op erfelijke afwijkingen die binnen het ras voorkomen.
De evt. afwijkingen waarover ik praat zijn: hartafwijkingen, patella-luxatie, oogafwijkingen en syringomyelia.
Al mijn cavaliertjes worden getest op bovenstaande afwijkingen.
Door middel van een goede selectie worden er alleen verantwoorde combinaties gemaakt, met als doel de gezondheid van de cavalier te verbeteren.
Hoewel een fokker nog zo zijn of haar best doet, blijft een hond een levend wezen en als fokker heb je niet alles in de hand, je kunt alleen je best doen.
U, kunt ook uw best doen om het ras te verbeteren, simpel weg door een pup bij een erkende fokker te kopen met stamboom, die lid is van de rasvereniging en die al zijn of haar cavaliertjes test op bovenstaande erfelijke afwijkingen en ook niet moeilijk doet indien u de gezondheidsuitslagen in wilt zien.
Alleen op die manier stimuleert u alle fokkers ook te gaan testen, wat erg belangrijk is voor de toekomst van de cavalier.

U moet nu niet denken, als u het bovenstaande gelezen hebt, dat een cavalier een ongezond hondje is met veel problemen. Maar het is de taak aan ons, als fokker, om te voorkomen dat problemen verergeren binnen een ras en het is aan ons, om evt. aanwezige problemen proberen te voorkomen dan wel te verbeteren.
Dit is ook het doel van de rasvereniging, het instandhouden en verbeteren van dit geweldige ras “De Cavalier King Charles Spaniel.”

In 1996 is er een enquête gehouden in samenwerking met de Hirschfeld Stichting. Dit heeft vele interessante informatie opgeleverd. Ook is hieruit op te maken dat de Cavalier over het algemeen een gezonde en sportieve huisgenoot is, met een heerlijk karakter. Helaas komt ook een erfelijke afwijking wel eens voor, zoals bij elk ras.
Wij zijn lid van de rasclubs: Pejatoyspa (België) en de Nederlandse cavalierclub (Nederland)

Het aantal stamboomloze fokkers van de Cavalier is de laatste jaren met grote sprongen gegroeid. De Cavalier is in korte tijd een erg populair ras geworden. Helaas nemen niet alle fokkers het zo nauw met de gezondheid van ons ras, waardoor het ras een minder goede naam op het gebied van de gezondheid heeft gekregen. Veel stamboomloze cavaliers of pups die daarvoor door moeten gaan, werden en worden geïmporteerd uit de Oostbloklanden, 40% van die pups sterven onderweg.
Hoe het de puppykoper met een vaak uit medelijden gekocht pupje vergaat, laat zich raden, geen garantie, een hoge dierenartsrekening en veel verdriet. De laatste jaren wordt op tv en in kranten steeds meer hier voor gewaarschuwd. De ouderdieren die veelal in deze landen gebruikt worden, leven vaak onder slechte omstandigheden en de teefjes worden elke loopsheid gedekt. De pups die geboren worden, worden ook niet ontwormd, ingeënt en gecontroleerd door een dierenarts.

Koop daarom nooit een pup bij een puppyfarm of handelaar.

En kijk ook goed uit bij advertenties in kranten en op het internet. Deze pups hebben meestal geen stamboom, zijn geboren uit ongeteste of zelfs zieke ouderdieren. Durf rustig te vragen aan een fokker op welke manier hij of zij bezig is met het houden van en fokken van de Cavalier. Vraag naar de uitslagen van de gezondheidstesten en dat u deze graag in wilt zien. Een goede fokker vertelt u hier graag over en raakt meestal ook niet snel uitgekletst over zijn of haar ras. Zij staan klaar om uw vragen te beantwoorden, nu, maar ook in de toekomst.
Op internationaal vlak worden er regelmatig symposiums gegeven om de fokkers toe te lichten hoe verantwoord om te gaan met het ras en welke vorderingen het ras heden ten dage maakt.

Waarom is die stamboom nu eigenlijk zo belangrijk, want ik doe er toch niets mee?

Vele puppykopers menen ten onrechte geen stamboom nodig te hebben voor hun nieuwe huisgenoot, want ze zijn immers toch niet van plan om te gaan fokken of showen. En die stamboom verdwijnt toch in de kast.
Ze willen gewoon een leuke huisgenoot. Dat opent alle deuren voor de malafide hondenhandelaren.
In tegenstelling tot de serieuze fokker, hebben zij wel veel te verbergen; ongecontroleerde fokkerij met slecht verzorgde, zieke en ongezonde ouderdieren. Dit gebeurt veelal in het Oostblok, waardoor u hiervan niets te zien krijgt. De vaak veel te jonge, niet ingeënte en zieke pups worden met bosjes aangeboden op internet of ze belanden op een puppyfarm.

Op de site van de dierenbescherming staan vele adressen genoemd, waar u beter niets kunt kopen en waar u beter ook niet kunt gaan kijken. Deze mensen zeggen vaak dat zij niet aan stambomen doen, want dat kost teveel geld. Complete onzin. Een stamboom met DNA kost tegenwoordig ca. 85 euro per pup, dus de kosten van een rashond zitten hem echt niet in de stamboom. De stamboom is voor u o.a een bevestiging dat u een raszuivere cavalier koopt.
Hoe meer puppykopers weigeren een stamboomloze pup aan te schaffen hoe eerder de hondenhandel over kop gaat, want geen klanten betekent geen handel.

Waarom kost een rashond nu zoveel meer dan een stamboomloze hond?

Dit zit hem dus niet in de stamboom, want deze kost ongeveer 85 euro.
Een rashond van welk ras dan ook kost nu eenmaal meer, want een fokker investeert veel meer in zijn ras.
Deze koopt goede fokdieren in binnen en buitenland, reist stad en land af om een bepaalde dekreu te gebruiken, loopt tentoonstellingen, doet alle noodzakelijke gezondheidstesten, zijn lid van meerdere rasverenigingen, geven alleen het beste voer, verzorging en huisvesting aan hun honden.

In België liggen de prijzen van een raszuivere Cavalierpup gemiddeld tussen de 1200 en 1500 euro. Dit lijkt heel veel, maar als een fokker daar alle onkosten vanaf haalt, blijft er niet veel over. En wat er over blijft, wordt in de toekomst gebruikt om de jonge honden te testen op erfelijke gebreken, zodat alleen met de beste honden gefokt gaat worden.

Indien een fokker dus geld wil verdienen, dan moet deze snel stoppen met fokken, een goede baan zoeken van 8 tot 16 uur, want een rijke fokker moet ik nog tegenkomen.

De meeste fokkers, groot en klein, waaronder ikzelf, fokken puur uit liefhebberij, een uit de hand gelopen hobby, die overgegaan is in een passie, genaamd

“DE CAVALIER KING CHARLES SPANIEL"

Back to menu